De verborgen agenda van Pax Christi, Vzw Vrede, Amnesty International, Broederlijk Delen, 11.11.11 , Intal, etc. en de PvdA- en islamistische mollen in onze instellingen komt aan het licht.
Sinds de Joden er in 1948 in geslaagd zijn na bijna 2000 jaar opnieuw een eigen staat herop te richten in een deel van het Bijbelse Israel, heeft dit meteen tot een internationale tegenbeweging geleid. Deze tegenbeweging uit zich zowel militair, politiek, demografisch als ideologisch. Hoewel de Israëlische staat in belangrijke mate opgericht werd door seculiere, communistische Europese Joden uit Polen en Rusland, kwam het land al snel terecht in het door de VS geleide Westerse kamp tijdens de Koude Oorlog. Dit gaf Israel een vorm van existentiële waarborg tegen de Arabische en Islamitische publiek verklaarde doelstelling om de 'zionistische entiteit' in het Midden-Oosten te vernietigen.
Zolang dit militair niet lukt, wordt de strijd op alle mogelijke fronten verdergezet en wordt het, voorlopig onbereikbare doel van de fysieke eliminatie -- het "Free Palestine from the River to the Sea" -- 'on hold' gezet voor de politieke doelstelling om het Joods-nationale karakter van de staatsstructuur af te schaffen. In dit laatste scenario zou de natuurlijke demografische evolutie met verloop van tijd automatisch leiden tot een Arabische meerderheid in het land. Via een democratisch bestel dat iedere inwoner op het grondgebied gelijke politieke rechten toekent, zou dit onvermijdelijk leiden tot het beoogde einde van het Joodse thuisland in de regio.
Hello Kitir: Everywhere? A bungeejump in Gaza?
De geopolitieke situatie tijdens de Koude Oorlog maakte het pan-Arabisch nationalisme tot bondgenoot van de Sovjet-Unie. De creatie van een zogenaamd authentieke Palestijnse natie met de daarbij behorende militair-terroristische organisaties, politieke partijen en civiele mantelorganisaties was een geslaagde operatie uit het Sovjet-agit-prop-handboek. Arabische oorlogsvluchtelingen als gevolg van de Israëlische overwinning bij de onafhankelijkheidsoorlog werden omgedoopt tot "Palestijnen". Deze laatsten werden voorgesteld als de rechtmatige eigenaars van het Israel, dat -- in de typisch communistische "langue de bois" als een zionistische, imperialistische en koloniale bezettingsmacht werd bestempeld. De "Palestijnse" terreuracties werden hierdoor meteen als een authentieke en legitieme anti-imperialistische bevrijdingsstrijd voorgesteld, die daardoor wereldwijd op de steun van de internationale "anti-imperialistische" broederschap kon rekenen.Kerk en moskee
Ook het christendom en de islam speelden -- en spelen nog steeds -- elk hun rol in de strijd tegen het vestigen en voortbestaan van een Joods thuisland in een gebied waar zij elk een belangrijke rol wensten te blijven spelen. Beide proselitische wereldreligies zijn niet enkel rivalen van elkaar maar trachten sinds hun ontstaan uit het veel oudere Jodendom, vaak letterlijk aan vadermoord te doen. De meer dan 1500 jaar oude hardnekkige weigering van de overgrote meerderheid van de Joden om aan hun eigen religie vast te houden en zich niet vrijwillig tot het christendom, het "Nieuwe Israel", te bekeren blijft een onverteerbare en subversieve koppigheid die het aloude antisemitisme een sterk religieuze boost heeft gegeven. Gevolg: een eindeloze reeks van Joden-vervolgingen en -pogroms, de genocidale inquisitie en uiteindelijk de Holocaust, recht in het hart van het hoog ontwikkelde en hoog beschaafde Europa van het midden van de twintigste eeuw. Het eeuwenoude doel was bijna bereikt. De beroepshumanitairen
Omdat het christendom van nature zich steeds anticommunistisch heeft opgesteld, bevond met name ook de Katholieke Kerk zich zij aan zij met Israel in het Westerse kamp. De koersverandering t.o.v. het Jodendom die ingezet werd tijdens Vaticanum II was dan wellicht ook voor een groot deel opportunistisch. De houding van het Vaticaan t.o.v. Israel blijft wellicht o.a. daarom dubbelzinnig. Misschien ligt hier een van de oorzaken waarom het uitgeproken pro-Palestijnse, anti-Israel-activisme van vele christelijk geïnspireerde NGO's oogluikend door de kerkelijke autoriteiten wordt toegestaan, zo niet stilzwijgend aangemoedigd. De ideologische mensenrechtenconstructie die door deze 'beroeps'-humanitaire multinationals wordt gepropageerd, dient hier als een ogenschijnlijk idealistische, hoog beschaafde, humanitaire dekmantel. Onderliggend blijft echter steeds het soms nauwelijks verholen eeuwenoud antisemitisme aanwezig, dat na de Holocaust zichzelf grotendeels het schijnbare meer respectabele imago van anti-zionisme heeft aangemeten.COPYRIGHT 2022 ISRAELONGECENSUREERD: geen overname zonder onze schriftelijke toestemming. We plaatsen zelf bronvermelding bij afbeeldingen. Ondanks alle inspanning is het niet altijd mogelijk om de rechthebbende te achterhalen. Gelieve ons te contacteren op israel.ongecensureerd@gmail.com
Reacties
Een reactie posten